Έτσι πολύ ατένισα

Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα,

που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου.

 

Γραμμές του σώματος. Κόκκινα χείλη. Μέλη ηδονικά.

Μαλλιά σαν από αγάλματα ελληνικά παρμένα∙

πάντα έμορφα, κι αχτένιστα σαν είναι,

και πέφτουν, λίγο, επάνω στ’ άσπρα μέτωπα.

Πρόσωπα της αγάπης, όπως τα ‘θελεν

η ποίησίς μου… μες στες νύχτες της νεότητός μου,

μες στες νύχτες μου, κρυφά συναντημένα…….

Κωνσταντίνος Καβάφης